werżnąć

werżnąć
сов. врезать
+

wciąć, werznąć

* * *
сов.
вре́зать
Syn:
wciąć, werznąć

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "werżnąć" в других словарях:

  • werżnąć — a. werznąć dk Va, werżnąćnę, werżnąćniesz, werżnąćnij, werżnąćnął, werżnąćnęła, werżnąćnęli, werżnąćnięty, werżnąćnąwszy wrzynać ndk I, werżnąćam, werżnąćasz, werżnąćają, werżnąćaj, werżnąćał, werżnąćany, rzad. «zagłębić w coś ostrze czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

  • werznąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wrzynać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • werżnąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wrzynać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wrzynać — → werznąć …   Słownik języka polskiego

  • wciąć — dk Xc, wetnę, wetniesz, wetnij, wciął, wcięła, wcięty, wciąwszy wcinać ndk I, wciąćam, wciąćasz, wciąćają, wciąćaj, wciąćał, wciąćany 1. «tnąc, żłobiąc wgłębić w coś; werżnąć» Wciąć klin w belkę. ∆ druk. Wciąć wiersz «odsunąć początek wiersza od… …   Słownik języka polskiego

  • wrzynać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, wrzynać sięa się, wrzynać sięają się {{/stl 8}}– werżnąć się {{/stl 13}}{{stl 33}}||{{/stl 33}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 22}}werznąć się {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, wrzynać sięnie się, nął się {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • we- — «przedrostek odpowiadający znaczeniowo przedrostkowi w , występujący w czasownikach pochodnych przed niektórymi grupami spółgłoskowymi, np. wedrzeć się, wejrzeć, wepchnąć, werżnąć, wezwać; w obrębie koniugacji wymienia się niekiedy z… …   Słownik języka polskiego

  • weżreć się — dk XI, weżreć siężre się, wżarł się, wżarłszy się wżerać się ndk I, weżreć sięra się, weżreć sięają się, weżreć sięał się 1. «wniknąć do wewnątrz czegoś; trawiąc zniszczyć coś, przeżreć» Pył, dym wżera się w oczy. Rdza wżarła się w stal. 2. «o… …   Słownik języka polskiego

  • worać — dk IX, worzę, worzesz, worz, woraćał, woraćany worywać ndk VIIIa, woraćruję, woraćrujesz, woraćruj, woraćywał, woraćywany, rzad. «orząc, wprowadzić coś (np. nawóz) w głąb gleby; przyorać» Worać głęboko obornik. worać się 1. «zaorać dla siebie… …   Słownik języka polskiego

  • wpić — dk Xa, wpiję, wpijesz, wpij, wpił, wpity wpijać ndk I, wpićam, wpićasz, wpićają, wpićaj, wpićał, wpićany «zagłębić, wbić coś ostrego, zwykle zęby, paznokcie (w jakieś ciało)» Wpijać z bólu paznokcie w poduszkę. Wpić zęby w soczysty owoc. ◊ Wpić w …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»